"Εφυγε" ο Φίλιππος Συρίγος



Η πιο ξακουστή φωνή του ελληνικού μπάσκετ, ο άνθρωπος που έβαλε στην ελληνική τηλεόραση το μπάσκετ, πάλεψε με όλες του τις δυνάμεις μέχρι τέλους και έφυγε με ψηλά το κεφάλι.
Έφυγε ως απόλυτος πρωταγωνιστής, από το δικό του μετερίζι..
Η άνιση μάχη με τον καρκίνο χάθηκε το βράδυ της Κυριακής για τον Φίλιππο Συρίγο
Στη δημοσιογραφική του πορεία έχει συνδεθεί με την ΕΡΤ από όπου ξεκίνησε την καριέρα του αλλά και με την εφημερίδα Ελευθεροτυπία.
Ο Φ.Σ, όπως συνήθιζε να υπογράφει τα φαρμακερά του σχόλια, δεν ήταν ένας συνηθισμένος αθλητικός συντάκτης. Είτε ασχολήθηκε με την εφημερίδα, είτε με το ραδιόφωνο, είτε με την τηλεόραση, ήθελε όλα να είναι στην εντέλεια. Αποφασιστικός, χωρίς πολλές φιοριτούρες, πήγαινε πάντα στην ουσία του θέματος, υπερασπιζόμενος την γνώμη του, ως το τέλος.
Ο άνθρωπος που έβαλε το μπάσκετ στην τηλεόραση και είχε την ευτυχία να περιγράψει ζωντανά τον αξέχαστο τελικό Ελλάδας-Σ.Ένωσης 103-101.
Παθιασμένος πάντα. Είτε έπαιζε μια παρτίδα τάβλι, είτε έγραφε πύρινα άρθρα, προειδοποιώντας για τις συνέπειες των πολυδάπανων Ολυμπιακών Αγώνων.
Οραματιστής, όπως το 1988 όταν ηγήθηκε της προσπάθειας για την έκδοση του πιο επιτυχημένου αθλητικού περιοδικού στην Ελλάδα. Το "Τρίποντο" ήταν ένα από τα δημοσιογραφικά "παιδιά" του. Ίσως το "καλύτερο" όλων, καθώς συνδυάστηκε με την έκρηξη του αθλήματος που υπεραγαπούσε και πρόλαβε να το ζήσει στις μεγάλες του δόξες.
Ξεκίνησε την καριέρα του στην Αθλητική Ηχώ, ήταν για πολλά χρόνια διευθυντής του αθλητικού τμήματος της Ελευθεροτυπίας, μεγαλούργησε στην ΕΡΤ, όχι μόνο γιατί επέβαλε την μετάδοση ενός αγώνα μπάσκετ κάθε Σάββατο (το μακρινό 1984), αλλά γιατί στις περίφημες εκπομπές κάθε Σαββάτου, τα ρεπορτάζ των συναδέλφων ήταν τελείως διαφορετικά από τα συνηθισμένα.
Εργάστηκε επίσης στο Μega, τον ΑΝΤ1 και τα τελευταία χρόνια στο συνδρομητικό κανάλι της Nova, έχοντας πάντα το μπάσκετ μέσα στην καρδιά του.
Πάλεψε παλικαρίσια τα δυο τελευταία χρόνια...
Τον Μάιο είχε δώσει το παρών σε ένα ακόμη φάιναλ-φορ, στο Λονδίνο. Αλλά ο αντίπαλος ήταν σκληρός, όσο και αδυσώπητος.